In het schilderachtige Waalre, omringd door rust en sereniteit, ontvouwt zich een aangrijpend verhaal over liefde, verlies en de zoektocht naar betekenis in het leven. Het huis, doordrenkt met herinneringen en emoties, vormt het decor waar vader Wim en dochter Vera samenkomen om te praten over hun geliefde Annemaaike.
De tulpgele keuken, symbool van samenzijn en gesprekken, werd het hart van het gezin. Hier deelden Annemaaike en Wim talloze momenten, tastbare herinneringen aan vreugde en verdriet. Gesprekken die de essentie van lijden en leven raakten, zelfs voor en na de diagnose die het leven van Annemaaike voorgoed veranderde.
Als klinisch neuropsycholoog had Annemaaike een passie voor kennis en verbinding. Haar verlangen om steun en inzicht te bieden aan anderen in tijden van ziekte leidde tot het schrijven van het boek 'Mogen zijn wie je bent', een nalatenschap van hoop en begrip voor degenen die hetzelfde pad bewandelen.
Terwijl het gezin geconfronteerd werd met afscheid, bood het geloof, kunst en liefde een baken van troost. Voor Wim en Vera betekende het verlies van Annemaaike niet het einde, maar het begin van een reis naar 'het land achter de tranen', een diepe emotionele vergezicht waar betekenis en nabijheid blijven bestaan.
De lessen van Anna Terruwe, verweven in het boek, raken aan de essentie van menselijkheid en veerkracht, een herinnering dat betekenis en verbondenheid de ware rijkdom van het leven vormen.